In 2010 ben ik mijn zuster verloren aan darm kanker, ben op zoek gegaan naar alles wat met kanker te maken had. Zo kwam ik bij thermografie, een niet pijnlijk onderzoek, en toch meer informatie over, hoe het borstweefsel zich gedraagt.
In 2011 heb ik een mammografie gehad, de dokter voor de deur, grote paniek.
Ze hadden wat gezien wat niet klopte.
Ja dat kan dacht ik maar nu laat ik me helemaal gek maken .?
Het verhaal was, ja we hebben nieuwe apparatuur, en dat ziet veel meer.
Dus…… door de molen (controle in zieken huis etc) In het zieken huis weer een mammo , met oude techniek uhhhh (waarom?) Toen een echo.
Dat duurde wel een uur, uitslag … er zit wat maar wat ?
Niemand die daar een helder zicht op had.
Te klein voor een biopt .
Dit is dan het verhaal waar je door heen gaat, en de zenuwen gierde door mijn keel, wat kan ik hier mee.
Vette stress genereren.
Kreeg brief na brief voor controle en onder zoek.
En toen knapte er iets.
Ik ben er ff klaar mee.
Zat in een rouwverwerking van mijn zus (aug 2010 overleden).
Heb toen voor mij zelf de knoop door gehakt, en ben bij thermografie in Amsterdam terecht gekomen.
Dat is mij heel goed bevallen, geen stress en zeker geen pijn.
En ik geloof dat dat zeker 2 ingrediënten zijn van een voedings- bodem voor welke ziekte dan ook.
Nu af gelopen nov 2019 weer geweest, en hoop dat alles weer zo positief mag zijn als daarvoor 🙂
Persoonlijk zou ik elke vrouw, thermografie aan raden, en evt / echo .
Ik zal zelf geen mammografie meer willen, omdat ik daarna zeker een dikke week hele erge pijn in mijn borsten had, waardoor ik dan weer in de stress geraakte pffff.
Om het verhaal af te ronden …iets wat ik nooit vergeten ben en zo hard om gelachen heb.
Een enorme grote sterke Brabantse boerin, waar ik mee in de bus van de mammografie zat, zei na haar onder zoek …. je kunt wel zien dat dit apparaat uit gedacht is door een man.
Als zij(mannen) hun leuter er in zouden moeten leggen, hadden zo morgen al een nieuw apparaat uit gevonden . 🙂
