De lever speelt namelijk een belangrijke rol bij het afbreken van oestrogenen in het lichaam. Oestrogenen zijn hormonen die van nature in het lichaam voorkomen en een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling en regulatie van de vrouwelijke voortplantingssystemen en secundaire geslachtskenmerken. Het metabolisme van oestrogenen vindt voornamelijk plaats in de lever, waar ze worden afgebroken en geëlimineerd uit het lichaam. Als de lever niet goed werkt, kan dit leiden tot een verhoogd niveau van oestrogenen in het bloed, wat verschillende gezondheidsproblemen kan veroorzaken, zoals menstruatiestoornissen, verminderde vruchtbaarheid, borstkanker en andere hormonale problemen.

Wat heeft je lever nodig?

De lever heeft een aantal essentiële voedingsstoffen nodig om optimaal te kunnen functioneren. Hier zijn enkele belangrijke voedingsstoffen die de levergezondheid ondersteunen:

• Eiwitten: Eiwitten zijn essentieel voor de lever omdat ze helpen bij de productie van enzymen die bijdragen aan de detoxificatie van het lichaam. Voldoende eiwitten zijn nodig voor de opbouw en reparatie van weefsels in het lichaam en zijn belangrijk voor de productie van antilichamen. Voedingsmiddelen zoals vis, vlees, eieren en noten zijn rijk aan eiwitten. Over het algemeen wordt aanbevolen dat volwassenen tussen de 0,8 en 1,2 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht per dag. Dit betekent bijvoorbeeld dat iemand die 70 kilogram weegt, ongeveer 56 tot 84 gram eiwit per dag nodig heeft. Als je actief bent en regelmatig sport, kan je eiwitbehoefte hoger zijn, omdat eiwitten nodig zijn voor het opbouwen en herstellen van spieren. Voor atleten en mensen die zware krachttraining doen, wordt aanbevolen om 1,2 tot 2 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht per dag te eten.

Enkele van de belangrijkste eiwitten die de lever nodig heeft zijn:

1. Albumine: Dit is het meest voorkomende eiwit in het bloedplasma en wordt geproduceerd door de lever. Albumine speelt een belangrijke rol bij het handhaven van de osmotische druk van het bloed en het transport van hormonen, vetzuren en medicijnen door het lichaam. Eet voldoende calorieën. Een tekort aan calorieën kan leiden tot een afname van de albumineproductie, dus het is belangrijk om voldoende calorieën binnen te krijgen. 
2. Globulinen: Dit is een groep eiwitten die verschillende functies hebben, waaronder het transport van hormonen en andere moleculen in het bloed, evenals het spelen van een rol bij het immuunsysteem. Sommige globulinen worden geproduceerd door de lever, terwijl andere worden geproduceerd door immuuncellen in het lichaam.
3. Stollingsfactoren: De lever produceert verschillende eiwitten die betrokken zijn bij de bloedstolling, zoals fibrinogeen, protrombine en factor VIII. Een tekort aan deze eiwitten kan leiden tot bloedingsstoornissen.
4. Enzymen: De lever produceert ook verschillende enzymen die betrokken zijn bij de afbraak van voedingsstoffen, de synthese van eiwitten en de ontgifting van schadelijke stoffen in het lichaam.
5. Transporteiwitten: De lever produceert ook verschillende eiwitten die betrokken zijn bij het transport van lipiden (vetten) en cholesterol in het bloed, zoals lipoproteïnen.

• Vitamine B: Vitamine B, met name vitamine B12, is belangrijk voor de lever omdat het helpt bij de productie van rode bloedcellen en ondersteunt de werking van het zenuwstelsel. Voedingsmiddelen zoals vis, grasgevoerd-vlees als lever, eieren, bijenpollen edelgistvlokken en zuivelproducten en groene groenten zijn rijk aan vitamine B.

• Antioxidanten: Antioxidanten, zoals whole food vitamin C  en vitamine E, helpen bij de bescherming van de lever tegen schade door vrije radicalen. Voedingsmiddelen zoals citrusvruchten, kiwi’s, paprika’s, spinazie, noten en zaden zijn rijk aan antioxidanten.

• Foliumzuur: Foliumzuur helpt bij de productie van rode bloedcellen en is ook belangrijk voor de gezondheid van de lever. Groenten zoals spinazie, broccoli, en asperges zijn rijk aan foliumzuur.

• Selenium: Selenium is een mineraal dat helpt bij de ontgifting van de lever en bij het reguleren van de schildklierfunctie. Voedingsmiddelen zoals vis, grasgevoerd vlees, eieren, noten en zaden zijn rijk aan seleen.

• Magnesium: Magnesium speelt een belangrijke rol bij de gezondheid van de lever, het helpt bij het reguleren van de bloeddruk en het houden van de bloedvaten gezond. Voedingsmiddelen zoals noten, groene groenten, bananen, avocado’s, en yoghurt zijn rijk aan magnesium. Er zijn verschillende mogelijke mechanismen die de relatie tussen magnesium en LDL-cholesterol. Eén mechanisme is dat magnesium kan helpen bij het reguleren van de activiteit van bepaalde enzymen die betrokken zijn bij de synthese en afbraak van cholesterol in het lichaam. Een andere mogelijkheid is dat magnesium de insulinegevoeligheid verbetert, wat kan bijdragen aan een verlaging van het LDL-cholesterol.

• Glutathione: Glutathione is een antioxidant die wordt geproduceerd door de lever en helpt bij de bescherming van de lever tegen schade door vrije radicalen. Voedingsmiddelen zoals asperges, avocado’s, meloenen, tomaten, spinazie, knoflook, en koolsoorten bevatten Glutathione.

Ons Lever- en cholesterolbloedonderzoek

Ons bloedonderzoek dat de lever- en cholesterolfunctie meet, bevat de volgende parameters:

• AST (aspartaataminotransferase): is een enzym dat voornamelijk voorkomt in de lever, het hart en de spieren. Het wordt in het bloed gemeten om te bepalen of deze organen beschadigd zijn of niet. Verhoogde niveaus van AST in het bloed kunnen wijzen op leverschade, zoals bijvoorbeeld bij hepatitis, cirrose, of een leverontsteking. AST-niveaus kunnen ook stijgen als gevolg van een hartaanval of spierbeschadiging.

• ALT (alanine aminotransferase): is een enzym dat in hoge concentraties aanwezig is in de lever. Wanneer levercellen beschadigd of ontstoken zijn, lekken ze ALT in het bloed, waardoor de ALT-niveaus in het bloed stijgen. Daarom is het meten van ALT-niveaus in het bloed een manier om leverbeschadiging of -ontsteking op te sporen. Hoge ALT-niveaus kunnen worden veroorzaakt door aandoeningen zoals leververvetting, hepatitis, alcoholmisbruik, levercirrose en sommige medicijnen. Het is belangrijk om hoge ALT-niveaus te laten onderzoeken door een arts om de onderliggende oorzaak vast te stellen en te behandelen.

• GGT (gamma-glutamyltransferase): is een enzym dat voornamelijk voorkomt in de lever en betrokken is bij de stofwisseling en transport van aminozuren en peptiden. Het wordt vaak gebruikt als een marker voor leverschade en kan verhoogd zijn bij aandoeningen zoals hepatitis, cirrose en leverkanker. Een verhoogd GGT-niveau kan ook duiden op overmatig alcoholgebruik, omdat alcohol de belangrijkste oorzaak is van GGT-verhoging bij afwezigheid van leverschade. Een verhoogd GGT-niveau kan ook worden geassocieerd met aandoeningen zoals diabetes, obesitas en hart- en vaatziekten. De referentiewaarden voor GGT kunnen verschillen per laboratorium en zijn afhankelijk van factoren zoals geslacht en leeftijd. Overleg altijd met een arts als je vragen hebt over jouw GGT-niveau.

• GLU (glucose): Glucose is een type suiker dat in het bloed circuleert en fungeert als belangrijke energiebron voor het lichaam. Een gezond glucosegehalte in het bloed is belangrijk om het lichaam goed te laten functioneren. De nuchtere bloedglucosewaarden worden als volgt geïnterpreteerd:
  Normaal: 4.0-6.0 mmol/L
  Pre-diabetes: 6.1-6.9 mmol/L
  Diabetes: 7.0 mmol/L of hoger.
  Een breder beeld geeft de HbA1c. Als je een hoog glucosegehalte hebt, kan een HbA1c-test helpen bij het beoordelen van je diabetesrisico. HbA1c is een test die de gemiddelde bloedsuikerspiegel van de afgelopen 2-3 maanden meet. Het meet de hoeveelheid glucose die zich bindt aan hemoglobine, het eiwit in rode bloedcellen dat zuurstof door het lichaam transporteert.

• CREA (creatinine): is een bloedmarker die wordt gebruikt om de nierfunctie te beoordelen. Creatinine is een afvalproduct dat wordt geproduceerd door spieren en via de nieren uit het lichaam wordt uitgescheiden. Als de nierfunctie verminderd is, kan creatinine zich ophopen in het bloed, waardoor de creatininewaarde in het bloed stijgt. Een normale CREA-waarde varieert van 60 tot 110 micromol per liter bij mannen en 45 tot 90 micromol per liter bij vrouwen. Verhoogde CREA-waarden kunnen duiden op een verminderde nierfunctie, terwijl lage waarden kunnen wijzen op spierafbraak of een verminderde spiermassa. Andere factoren, zoals leeftijd, geslacht, gewicht en etniciteit, kunnen ook van invloed zijn op de CREA-waarden. Het is daarom belangrijk om de CREA-waarde te beoordelen in combinatie met andere bloedmarkers en de medische geschiedenis 

• CHOL (totaal cholesterol): CHOL is een afkorting voor totaal cholesterol, wat de totale hoeveelheid cholesterol in het bloed aangeeft. Cholesterol is een belangrijke stof die het lichaam nodig heeft voor de opbouw van cellen, hormonen en andere essentiële functies. Er zijn verschillende oorzaken van hoog cholesterol, en ontstekingen kunnen een rol spelen bij sommige gevallen. Ontstekingen kunnen namelijk de productie van cholesterol in de lever stimuleren, waardoor de cholesterolspiegel in het bloed stijgt. Ontstekingen kunnen op verschillende manieren ontstaan. Zo kunnen chronische infecties, zoals hepatitis of een bacteriële infectie, leiden tot ontstekingen in het lichaam. Ook kunnen chronische aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of inflammatoire darmaandoeningen, ontstekingen veroorzaken. Daarnaast kunnen ook lifestyle factoren, zoals roken, stress en ongezonde voeding, ontstekingen in het lichaam veroorzaken. Dit kan vervolgens leiden tot een verhoogde productie van cholesterol in de lever. Het is echter belangrijk om op te merken dat er veel verschillende oorzaken zijn van hoog cholesterol, en ontstekingen zijn slechts één van de mogelijke factoren. Andere factoren kunnen onder meer erfelijkheid, overgewicht en een gebrek aan lichaamsbeweging zijn. Een hs-CRP-test(hooggevoelige C-reactief proteïne) kan nuttig zijn bij het evalueren van een hoog cholesterolgehalte, vooral als het vermoeden bestaat dat er sprake is van een onderliggende ontsteking. hs-CRP is een eiwit dat wordt geproduceerd door de lever als reactie op ontstekingen in het lichaam, dus het kan dienen als een marker voor laaggradige ontstekingen die mogelijk het cholesterolgehalte verhogen.

• TG (triglyceriden): TG (triglyceriden) is de afkorting voor triglyceriden, een type vetmolecuul dat in het lichaam voorkomt. Triglyceriden zijn een belangrijke bron van energie voor het lichaam en worden gevormd uit de voedingsvetten die we eten. Het lichaam slaat triglyceriden op in vetcellen en gebruikt ze later als energiebron wanneer dat nodig is. Een hoog niveau van triglyceriden in het bloed wordt vaak geassocieerd met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, met name bij mensen die ook een hoog cholesterolgehalte hebben. .

• HDL (HDL-cholesterol): ook bekend als het “goede” cholesterol. HDL is een type lipoproteïne dat cholesterol uit het lichaam verwijdert en terugbrengt naar de lever, waar het kan worden afgebroken en uitgescheiden. Dit proces helpt het lichaam om overtollig cholesterol uit de bloedbaan te verwijderen, wat kan leiden tot een vermindering van het risico op hart- en vaatziekten.

• LDL (LDL low-density lipoprotein: ook wel bekend als het “slechte” cholesterol. LDL is een type lipoproteïne dat cholesterol van de lever naar andere delen van het lichaam transporteert, inclusief de bloedvaten.  LDL heeft verschillende subtypes, waaronder grote, zachte LDL-deeltjes en kleine, dichte LDL-deeltjes. Kleine, dichte LDL-deeltjes worden geassocieerd met een hoger risico op hart- en vaatziekten. Kleine, dichte LDL-deeltjes zijn schadelijker zijn dan grotere LDL-deeltjes, omdat ze gemakkelijker kunnen doordringen in de wanden van de bloedvaten en geoxideerd kunnen raken, waardoor ontstekingen en plaquevorming bevorderd worden. Het is daarom belangrijk om niet alleen het totale LDL-cholesterolgehalte, maar ook de grootte en dichtheid van de LDL-deeltjes te laten bepalen.
  • Niet het totale LDL maar vooral de dichte LDL-deeltjes (VLDL-cholesterol) (welke we hier helaas niet testen)  worden in verband gebracht met een hoger risico op hart- en vaatziekten. Dit komt doordat kleine, dichte LDL-deeltjes gemakkelijker kunnen doordringen in de wanden van de bloedvaten en daar kunnen worden opgenomen door macrofagen, een type immuuncellen. Wanneer macrofagen te veel dichte LDL-deeltjes  opnemen, worden ze omgezet in zogenaamde “schuimcellen”, waardoor Oxidatie van LDL kan het ontstaan en ontstekingen in de bloedvaten bevorderen en bijdragen aan de vorming van atherosclerose en de bloedvaten vernauwen.

Wijken je cholesterol waardes af overweeg dan je arts te vragen om een uitgebreid lipidenspectrum of een lipoproteïne-analyse uit te voeren om je cholesterolprofiel te bepalen, inclusief de grootte en dichtheid van de LDL-deeltjes. Je kunt het bijvoorbeeld op de volgende manier formuleren:

“Kan ik een uitgebreid lipidenspectrum laten doen om mijn cholesterolprofiel te bepalen, inclusief de grootte en dichtheid van mijn LDL-deeltjes (VLDL-cholesterol)? Ik ben geïnteresseerd in het begrijpen van mijn risico op hart- en vaatziekten en ik heb gehoord dat de grootte en dichtheid van LDL-deeltjes ook belangrijk kunnen zijn.”

Er is namelijk discussie over of cholesterol verlagende medicijnen, zoals statines, effectief zijn in het verminderen van het aantal kleine, dichte LDL-deeltjes  in het bloed. Hoewel statines over het algemeen effectief zijn in het verlagen van het totale cholesterolgehalte en het LDL-cholesterolgehalte, zijn er enkele studies die suggereren dat statines niet effectief zijn in het verminderen van het aantal kleine, dichte LDL-deeltjes welke je dan kan checken via  uitgebreid lipidenspectrum of een lipoproteïne-analyse waar VLDL-cholesterol dan een onderdeel is.

Ik heb de SO-CHECK gedaan en ik wil graag detoxen

Als je deelneemt aan een detox-programma als je lever niet goed werkt, kan dit ernstige gevolgen hebben voor je gezondheid. Het doel van detoxen is om gifstoffen uit het lichaam te verwijderen en het lichaam te reinigen. De lever speelt een belangrijke rol bij dit proces, omdat het verantwoordelijk is voor het filteren van gifstoffen en het omzetten van deze stoffen in minder schadelijke stoffen die het lichaam kan uitscheiden.

Als je lever niet goed werkt, kan dit betekenen dat het niet in staat is om gifstoffen te filteren en te ontgiften, waardoor deze stoffen zich kunnen ophopen in het lichaam en schade kunnen veroorzaken aan verschillende organen en weefsels. In sommige gevallen kan dit leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, zoals leverfalen en nierfalen. Vandaar dat het belangrijk is om via de SO-CHECK en het Lever- en cholesterolbloedonderzoek eerst te kijken of dit de juiste stap is.

En vergeet ook niet de goed werking van je Lymfe. Deze zijn goed in beeld te brengen via de thermografie. Dus eerst de lymfestagnatie oplossen!!

Ook als de bloedwaardes binnen de referentiewaarden vallen, wil dat nog niet zeggen dat je lever optimaal klaar is voor een detox.

Als je al snel tipsy bent na het drinken van slechts één glas alcohol, kan dit een teken zijn van verminderde leverfunctie. De lever speelt een belangrijke rol bij het afbreken en metaboliseren van alcohol in het lichaam. Als de lever niet goed werkt, kan het zijn dat deze taak niet goed wordt uitgevoerd en dat de concentratie van alcohol in het bloed sneller stijgt, waardoor de effecten van alcohol op het lichaam sneller merkbaar zijn.

Wil jij weten hoe je ervoor staat?

Vraag dan bij je afspraak om het lever- en cholesterolpaneel en de SO–CHECK. Let wel, voor het tweede onderzoek moet je wel weten wat je bloedgroep is

Wat je moet weten over je alvleesklier, de relatie tot borstkanker en je ijzerstofwisseling.